قانون کار جمهوري اسلامی ایران-فصل پنجم

کارآموز و مراکز کارآموزي
مراکز کارآموزي
ماده 107 : در اجراي اهداف قانون اساسی و به منظور اشتغال مولد و مستمر جویندگان کار ونیز بالا بردن دانش فنی کارگران وزارت کار و امور اجتماعی مکلف است امکانات آموزشی لازم را فراهم سازد.
تبصره 1 : وزارت خانه ها و سازمانهاي ذیفنع موظف به همکاری هاي لازم با وزارت کار و امور اجتماعی می باشند.
ماده 108 : وزارت کار و امور اجتماعی موظف است برحسب نیاز و باتوجه به استقرار نوع صنعت موجود درنقاط مختلف کشور براي ایجاد و توسعه مراکز کارآموزي ذیل در سطوح مختلف مهارت اقدام نماید:
الف– مراکز کارآموزي پایه براي آموزش کارگران وکارجویان غیرماهر
ب- مراکز کارآموزي تکمیل مهارت و تخصصهاي موردي براي بازآموزي، ارتقاء مهارت وتعلیم تخصصهاي پیشرفته به کارگران وکارجویان نیمه ماهر، ماهر و مربیان آموزش حرفه اي
ج - مراکز تربیت مربی براي آموزش مربیان مراکز کارآموزي
د- مراکز کارآموزي خاص معلولین و جانبازان با همکاري وزارت خانه ها و سازمان هاي ذیربط (مانند وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، بنیاد شهید، بنیاد جانبازان و....)
ماده 109 : مراکز آموزش مذکور در ماده 108 این قانون از نظر مالی و اداري با رعایت قانون محاسبات عمومی به طور مستقل زیر نظر وزارت کار و امور اجتماعی اداره خواهند شد.
ماده 110 : واحدهاي صنعتی، تولیدي و خدماتی به منظور مشارکت در امر آموزش کارگر ماهر و نیمه ماهر موردنیاز خویش مکلفند نسبت به ایجاد مراکز کارآموزي جوار کارگاه و یا بین کارگاهی، همکاری هاي لازم را با وزارت کار و امور اجتماعی بعمل آورند.