قانون کار جمهوري اسلامی ایران-فصل سوم

حق السعی
ماده 34 : کلیه دریافتهاي قانونی که کارگر به اعتبار قرارداد کار اعم از مزد یا حقوق، کمک عائله مندي، هزینه هاي مسکن، خوابار، ایاب وذهاب، مزایاي غیرنقدي، پاداش افزایش تولید، سود سالانه و نظایر آنها دریافت می نماید را حق السعی مینامند.
ماده 35 : مزد عبارت است از وجوه نقدي یا غیرنقدي و یا مجموع آنها که در مقابل انجام کار به کارگر پرداخت می شود.
تبصره 1 : چنانچه مزد با ساعات انجام کار مرتبط باشد، مزد ساعتی و درصورتی که براساس میزان انجام کار و یا محصول تولید شده باشد، کار مزد و چنانچه براساس محصول تولید شده و یا میزان انجام کار در زمان معین باشد، کارمزد ساعتی، نامیده می شود.
تبصره 2 : ضوابط و مزایاي مربوط به مزد ساعتی، کارمزد ساعتی و کارمزد و مشاغل قابل شمول موضوع این ماده که با پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی خواهد رسید تعیین میگردد. حداکثر ساعات کار موضوع ماده فوق نباید از حداکثر ساعت قانونی کار تجاوز نماید.