بانکداری در ایران از قرون وسطی تا اوایل قرن نوزدهم منحصر به فعالیت های صرافی بود . صرافی های بزرگ در ایران در مراکز تجاری عمده مانند : تبریز ، تهران ، اصفهان و . . . آن دوره وجود داشتند و به دلیل عدم وجود بانکهای دولتی و خارجی ، نقل و انقال وجوه در داخل یا در خارج توسط صرافان انجام می گرفت .

اولین بانکی که در ایران تأسیس شد شعبه یک بانک انگلیسی بود که مرکز آن در لندن بود . این بانک ، بانک جدید شرقی نامگذاری و اولین شعبه این بانک در سال 1266 در تهران ایجاد شد و بعد در شهرهای دیگر نیز شعبات این بانک دایر گردید . در سال 1269 هجری شمسی این بانک دارائیهای خود را به بانک شاهی که یک بانک انگلیسی بود واگذار کرد و بانک شاهی جانشین بانک جدید شرقی شد .

بانک شاهی ایران

در سال 1267 هـ ش رویتر انگلیسی بانک شاهی را در ایران تأسیس کرد . این بانک به موجب حق امتیازی بود که ناصرالدین شاه به رویتر برای مدت 60 سال فعالیت بانکی و انحصار انتشار اسکناس به او داده بود . مقر اصلی بانک در لندن و تابع مقررات انگلیس بود . بانک شاهی فعالیت خود را در در سال 1269 آغاز کرد و اولین اسکناس بانکی را در ایران منتشر نمود این بانک تا سال 1327 (پایان قرارداد 60 ساله) به ارائه خدمات بانکی مشغول بود و بعد تا سال 1331 نیز بدون مجوز تحت نام بانک انگلیس در ایران و خاورمیانه به کار خود ادامه می داد .

ادامه ي مطلب

برچسب ها : بانک و بانکداری در ایران , تاریخچه بانک , تعریف بانک , بانک , ایران حسابدار , صرافی , بانکهای دولتی , بانک شاهی , مبادلات بازرگانی , بانک استقراضی ایران , بانک عثمانی , بانک های ایرانی , بانک پهلوی قشون , مؤسسه رهنی ایران , وزارت دارائی , وام , بانک کارگشایی , بانک ملی ایران , ایجاد بانک های خصوصی در ایران , بانک بازرگانی ایران ,