در حال حاضر بيل گيتس با بيش از 76 ميليارد دلار، ثروتمندترين مرد دنيا شناخته شده است. او اين مقام را چندين سال است که حفظ کرده است. يکي از دلايل موفقيت مايکروسافت به گفته خود گيتس استخدام افراد با هوش در اين شرکت است.
گيتس زماني که فقط 19 سال داشت مايکروسافت را مديريت ميکرد. او به قدري کار مي کرد که حتي گاهي چند روز محل کار خود را ترک نميکرد و به همراه کارمندان خود به سختي روي پروژههاي مختلف و سفارش مشتريان کار ميکرد.
بيل گيتس در سال 1975 به همراه دوست دوران کودکي خود پل آلن شرکت کوچکي به نام مایکروسافت با شعار «در هر خانه يک کامپيوتر» تاسیس کرد.
مايکروسافت انواع زبانهاي برنامهسازي را براي رایانههاي مختلف توليد ميکرد. در آن زمان مايکروسافت فقط 40 کارمند داشت که شبانه روز به شدت کار ميکردند و کل فروش آن فقط 4/2 ميليون دلار در سال بود.
بيل گيتس در 28 اکتبر سال 1955 در يک خانواده متوسط در شهر سياتل آمريکا متولد شد. پدر او ويليام هنري گيتس دوم وکيل دادگستري و يکي از سرشناسان شهر سياتل بود و مادر او آموزگار مدرسه بود که در امور خيريه نيز فعاليت داشت.
بيل گيتس در اين خانواده و در کنار دو خواهر خود رشد کرد. گيتس در کودکي بيشتر وقت خود را در کنار مادربزرگ خود گذراند و از او تاثير بسيار گرفت. او از همان دوران کودکي روحيه رقابتطلبي خود را نشان داد و سعي کرد تا در هر زمينهاي از دوستان خود پيش باشد.
بنیاد بیل و ملیندا گیتس
بنیاد بیل و ملیندا گیتس بزرگترین بنیاد فعالیتهای انساندوستانه در جهان است. این بنیاد در سال ۲۰۰۰ میلادی به دست بیل و ملیندا گیتس بنیانگذاری شد و در سال ۲۰۰۶ میلادی بهدست وارن بافت به دو برابر گسترش یافت.
هدفهای اصلی بنیانگذاری این بنیاد افزایش سطح سلامت و کاهش فقر شدید در جهان است. در آمریکا گسترش فرصتهای آموزشی و دسترسی به تکنولوژی اطلاعات و دادهها هدف این بنیاد است.
مرکز این بنیاد در شهر سیاتل در ایالت واشنگتن در آمریکا است و به دست سه تن از اعضای هیاتمدیره به نامهای بیلگیتس و همسرش ملیندا گیتس و وارن بافت اداره میشود. دیگر مدیران بنیاد، ویلیام اچ گیتس و پتی استونسیفر (CEO) هستند. حجم کمکهای انجام شده این انستیتو نزدیک به ۳۳ میلیارد دلار است.
گیتس از طریق بنیاد خود و همسرش، درپی کمک به پروژههای تحقیقی در زمینه واکسنهای جدید است؛ زیرا شرکتهای بزرگ تولید دارو تمایلی بهکار بر روی این مساله ندارند: «بهطور کلی در این زمینه کمبود سرمایهگذاری وجود دارد؛ بهخصوص برای کمکرسانی به فقرا که معمولا علتش نبودن محرک مالی است.»