میثاق ها یا اصول محدود کننده حسابداری

میثاق ها یا اصول محدود کننده کاربرد مفروضات و اصول حسابداری را در چارچوب خاصی محدود می سازد . میثاق ها یا اصول محدودکننده اثر تعدیل کننده بر حسابداری و گزارشگری مالی دارند . و عبارتند از :

الف)فزونی منافع بر مخارج: هدف گزارشگری مالی فراهم کردن اطلاعات لازم برای تصمیم گیری است. اما مخارج تهیه این اطلاعات نباید بر منافع آن فزونی یابد . به عبارت دیگر فراهم کردن اطلاعات حسابداری باید مقرون به صرفه باشد . البته تعیین منافع و مخارج تهیه اطلاعات حسابداری تا حدودی یک امر ذهنی است و سنجش و اندازه گیری دقیق آنها مباحثی را بر انگیخته است .

ب)اصل اهمیت: به موجب اصل اهمیت در مورد مبالغ و اقلامی که بنابر وضعیت ، محیط و عملکرد موسسه، جزیی و ناچیز محسوب می شوند ، می توان از اعمال دقیق اصول حسابداری خودداری کرد  البته لازم به یادآوری است که اصل اهمیت هرگز به معنی عدم ثبت اقلام جزیی و کم اهمیت نیست . مثلأ یک مداد تراش رومیزی که بیشتر از یک سال عمر مفید دارد را به لحاظ نظری باید در موقع خرید به عنوان دارایی ثبت نمود و هر ساله مبلغی از آن را مستهلک کرد . اما به علت به موجب اصل اهمیت می توان موقع خرید مدادتراش ، کل بهای تمام شده آن را به عنوان هزینه ثبت نمود .

ج)اصل محافظه کاری: محافظه کاری بدین معنی است که در شرایط ابهام ، اعمال قضاوت برای انجام برآورد به نحوی صورت گیرد که درآمد ها یا دارایی ها بیشتر از واقع و هزینه ها یا بدهی ها کمتر از واقع ارائه نشود .به عبارت دیگر "محافظه کاری "عبارت است از کاربرد درجه ای از مراقبت که حهت انجام برآورد در شرایط ابهام مورد نیاز است به گونه ای که درآمد ها یا دارایی ها بیشتر از واقع و هزینه ها یا بدهی ها کمتر از واقع ارائه نشود .

د)خصوصیات صنعت: خصوصیات و رویه های عملکرد در صنایع مختلف ممکن است،استثنائات خاصی در مورد به کارگیری اصول و رویه های حسابداری توجیه کند .مثلا شرکت های پیمانکاری،بیمه،صنایع استخراجی،دامپروری و کشاورزی از صنایعی هستند که دارای شرایط ویژه مربوط به خود می باشند و به منظور تهیه اطلاعات سود مندتر می توان روش های حسابداری خاصی برای آنها در نظر گرفت .